நீங்கள் இந்தக் கதையைக் கேட்டிருப்பீர்கள். இரண்டு விறகு வெட்டிகள் அன்று யார் அதிக மரங்களை வெட்டுகிறார்கள் என்று போட்டி போட்டார்கள். ஒருவன் தொடர்ந்து வெட்டினான். இன்னொருவன் பலமுறை வெட்டுவதை நிறுத்தினான். முடிவில் பார்த்தபோது இரண்டாமவன்தான் அதிக மரங்களை வெட்டியிருந்தான். அதற்குக் காரணம், அவன் அடிக்கடி தனது கோடாரியைக் கூர்தீட்டினான் என்பதுதான்.
இதைப் படித்தீர்களா?
எங்கள் வீட்டில் திருடிக் கொண்டு ஒருவன் ஓடினான் ‘திருடன் திருடன்’ என்று கத்தினேன் அமைதிக்குப் பங்கம் விளைவித்ததாக என்னைக் கைது செய்து விட்டார்கள்...
அசாதாரண அசடு என்ன இப்படி இருக்கீங்க என்றார் டிஓஎஸ் மரிய சந்திரா. ஏசியைப் பார்த்து ரிஸைன் பண்ணியே தீருவது என்பதில் பிடிவாதமாய் இருந்தவனைக் கவலையோடு...
அருமையான கட்டுரை, ஒரு முக்கியமான விஷயம் விடுபட்டுள்ளது, அது, வகுப்பின் எண்ணிக்கை.ஆசிரியர்-மாணவர் விகிதம்.ஒரு வகுப்பிற்கு 13-18 மாணவர்கள் மட்டுமே இருக்க வேண்டும , ்அப்படி இருந்தால் மாணவர்களின் மீதான தனிப்பட்ட கவனம் என்பது அதிகமாக இருக்கும்.