நான் தேடி அமர்ந்த ஆப்புகள்

முன்னொரு காலத்தில் நிறைய பேனாக்களைச் சேகரித்துக்கொண்டிருந்தேன். அப்போது நான் எழுத்தாளன் இல்லை என்பது ஒரு முக்கியக் குறிப்பு. ஆனால் பேனாக்களைப் பிடிக்கும். இங்க் பேனா, பால் பாயிண்ட் பேனா, குண்டு பேனா, ஒல்லிப் பேனா, நீல இங்க் பேனா, சிவப்பு இங்க் பேனா, பட்டையாக எழுதும் பேனா, கூராக எழுதும் பேனா. திடீரென்று ஒரு நாள், அதற்கு முன் நான் கேள்விப்பட்டே இராத எர்னஸ்ட் ஹெமிங்வே என்ற அமெரிக்க எழுத்தாளரின் எழுது மேசைப் புகைப்படம் ஒன்றைக் குமுதத்தில் கண்டேன். அதில் கூராகச் சீவி வைக்கப்பட்டிருந்த பல பென்சில்கள் இருந்தன. உடனே பென்சில்களின் மீதும் ஆர்வம் ஏற்பட்டது. அப்போது நான் வசித்து வந்த கேளம்பாக்கம் கிராமத்தில், ஒரே ஒரு பெட்டிக்கடைதான் உண்டு. அந்தக் கடைக்குப் பெயர் கிடையாது. புதுக் கடை என்றே பல நூற்றாண்டுகளாக அழைக்கப்பட்டு வந்தது. அங்கே நட்ராஜ் பென்சில் மட்டுமே கிடைக்கும். அதிலும் கிரேடுகள் எல்லாம் கேட்க முடியாது. கடையில் என்ன உள்ளதோ அதுதான். இரண்டு மூன்று பென்சில்கள் வாங்கி வந்து, எர்னஸ்ட் ஹெமிங்வேயைப் போலக் கூர்மையாகச் சீவி மேசையின் மீது வைத்தேன். என்னிடம் அப்போது பென் ஸ்டாண்ட் என்ற ஒன்று இல்லாததால் காப்பி குடிக்கும் எவர்சில்வர் தம்ளர் ஒன்றில் பேனாக்களையும் பென்சில்களையும் போட்டு வைப்பேன். எதிரே அமர்ந்து அவற்றைப் பார்த்துக்கொண்டே, நான் ஒரு பெரிய எழுத்தாளன் ஆகிவிட்டதாகக் கற்பனை செய்துகொள்வது அவ்வயதில் எனக்குப் பிடித்த பொழுதுபோக்கு. பிறகு எழுத ஆரம்பித்து, எழுதுபவனாகி, எழுத்தாளனும் ஆனதும் மேலும் பல நூதன வினோத பேனாக்களை வாங்கிக் குவித்தேன். ஹீரோ, பார்க்கர், பைலட், வானிடி, ரெனால்ட்ஸ் என்று ஒரு சுற்று.

இரண்டாயிரமாவது வருடம் அசெம்பிள்டு கம்ப்யூட்டர் ஒன்று வாங்கினேன். அப்போது App என்கிற சொற்பிரயோகம் இருந்த நினைவில்லை. ஒரு கம்ப்யூட்டர் என்றால் அதில் விண்டோஸ் இருக்கும். எழுதுவதற்கு மூன்று உபகரணங்கள் அதில் இருக்கும். ஒன்று வேர்ட். இன்னொன்று, வேர்ட் பேட். மூன்றாவது நோட் பேட். எனக்குப் பல காலம் வரை வேர்ட் இருக்கும்போது வேர்ட் பேட் எதற்கு என்று புரிந்ததே இல்லை. எம்மெஸ் வேர்ட் என்பது தனியே விலை கொடுத்து வாங்க வேண்டிய செயலி (அப்போது மென்பொருள்.) என்பதெல்லாம் அப்போது தெரியாது. எனக்கு மட்டுமல்ல. ஒட்டுமொத்த பாரத தேசமே இலவசமாகத்தான் அதைப் பயன்படுத்திக் கொண்டிருந்தது. கடைக்காரர்களே கம்ப்யூட்டர் விற்றால் கல்யாண வீட்டில் வெற்றிலை பாக்கு கவர் கொடுப்பது போல ஒரு வேர்டு போட்டுத்தான் கொடுப்பார்கள். அதனால்தான் வேர்ட் பேடின் அவசியம் தெரியாதிருந்தது. அதை ரிச் டெக்ஸ்ட் எடிட்டர் என்றார்கள். அப்போது வேர்ட் என்ன? வெரி ரிச் டெக்ஸ்ட் எடிட்டரா? ரிச் பர்சன்ஸ் டெக்ஸ்ட் எடிட்டர் என்று வேண்டுமானால் சொல்லிக்கொள்ளலாம். ஆனால் நோட் பேட் என்பது புவர் டெக்ஸ்ட் எடிட்டர்தான். அதில் சந்தேகமில்லை.

முழுதும் வாசிக்க இங்கே பதிவு செய்து, உங்கள் சந்தாவைத் தேர்ந்தெடுங்கள்